Bandeira da República Popular da China
Bandeira da China | |
---|---|
![]() | |
Características | |
Uso | |
Proporción | 2:3 |
Adopción | 27 de setembro de 1949 |
Cores | Vermello Amarelo |
A bandeira da República Popular da China é un pano de cor vermella que simboliza a revolución, con cinco estrelas amarelas de cinco puntas que simbolizan á súa vez a unidade do pobo revolucionario baixo a dirección do Partido Comunista da China. Como se pode apreciar as estrelas pequenas aparecen orientadas cara á estrela de maior tamaño.
A bandeira foi deseñada por Zang Liansong, un cidadán de Zhejiang e na China é coñecida como 五星红旗 (en pinyin: Wǔ Xīng Hóng Qí) que significa "a bandeira vermella das cinco estrelas". É izada todos os días na Praza Tian'anmen polo Exército Popular de Liberación co himno da Marcha dos Voluntarios, aínda que cando a data é 1 de outubro, día nacional chinés, a bandeira ízase cunha cerimonia especial previa ao desfile militar.
Regulación e regulamentos[editar | editar a fonte]
A lei actual sobre a bandeira nacional foi aprobada pola 14ª Reunión do Comité Permanente no sétimo congreso da Asemblea Popular Nacional da República Popular da China do 28 de xuño de 1990 e aplicouse a partir do 1 de outubro de 1990. O punto principal da lei era non só establecer normas sobre como fabricar correctamente a bandeira chinesa, tamén sobre como se debe facer voar. A lei fai fincapé á súa vez en que a bandeira nacional é "o símbolo e selo da República Popular da China" e que todo o mundo "debe mostrar respecto e coidado á Bandeira Nacional."
Significado[editar | editar a fonte]
Interpretación[editar | editar a fonte]
Segundo a interpretación actual do goberno chinés no referente á bandeira nacional, o fondo de cor vermella brillante simboliza a revolución do pobo, e a cor dourada foi utilizada para "destacar" sobre a cor vermella. A relación entre o cinco estrelas representa a unidade do pobo chinés baixo a dirección do Partido Comunista da China. A orientación mostra que dita unidade debe virar sempre ao redor dun centro (neste caso, o partido, pois é quen guía ao pobo). Na descrición orixinal da bandeira que realizou Zeng, a estrela máis grande simboliza o Partido Comunista Chinés, e o catro estrelas de menor tamaño que a rodean e están orientadas cara a ela simbolizan o catro clases sociais, mencionadas por Mao Zedong no seu libro "Sobre a ditadura democrática do pobo" (facendo referencia ao concepto comunista da Ditadura do proletariado):
- Traballadores (工, gōng)
- Campesiños (农, nóng)
- A "pequena burguesía" (城市 小 资产, chéngshì xiǎozīchǎn, ou máis xeralmente 商, shāng: comerciante)
- Os "burgueses nacionais" (民族 资产, mínzú zīchǎn. Máis convencionalmente: 学, xué)
As cinco estrelas que forman o elipse representan o territorio da China (incluíndo Mongolia Exterior), coa forma dunha folla de begonia. Ás veces afírmase que o cinco estrelas da bandeira representan o cinco maiores grupos étnicos. Isto considérase xeralmente como unha errata proveniente da bandeira das Cinco razas baixo unha unión (五族共和, pinyin: wǔzú gōnghé) utilizada polo Goberno de Beiyang (1912-1928) e a República da China, cuxas franxas en diferentes cores representaban os han, manchús, mongois, os musulmáns e os tibetanos.
Á parte, o número cinco (hai cinco estrelas representadas na bandeira) é tradicionalmente unha figura de "auspicio" na cultura chinesa do mesmo xeito que o cor vermella, que por unha coincidencia é tamén o símbolo da revolución socialista e do movemento comunista en xeral.
Simbolismo[editar | editar a fonte]
A bandeira chinesa é un emblema de forte identidade para a poboación chinesa, sobre todo tendo en conta que as súas cores proveñen da Chinesa tradicional. O amarelo era a cor imperial, relacionado co emperador e a súa familia, aínda que o goberno da República Popular da China critica con frecuencia as Dinastías Imperiais Chinesas. A cor vermella, por contra, goza de maior popularidade, xa que se asocia coa felicidade, a sorte ou o matrimonio. O vermello, a pesar de todo, foi tamén utilizado por distintas dinastías ao longo da historia, especialmente na ornamentación de palacios.
A bandeira, por contra, asóciase ás veces con manifestacións severas de nacionalismo chinés. Así, durante a primeira conmemoración do Día da Emancipación levado a cabo no Tíbet o 28 de marzo de 2009, Zhang Qinghe, secretario do PCCh para a Rexión Autónoma do Tíbet, anunciou: "A bandeira con cinco estrelas sempre voará sobre o Tíbet". Cabe destacar o conflito actual na China pola cuestión de identidade do pobo tibetano, que esixe dereito á autodeterminación, e as tensas relaciones froito de varios desacordos entre o goberno chinés e o Dalai Lama.
Historia do deseño[editar | editar a fonte]
O 4 de xullo de 1949, o sexto grupo de traballo do Comité Preparatorio da Nova Conferencia Consultiva Política colocou un anuncio no que se solicitaban deseños para a nova bandeira nacional do pobo chinés. O anuncio publicouse en varios diarios durante un período comprendido entre o quince e o vinte e seis de xullo. A lista de requisitos para o deseño da bandeira nacional tamén se publicaron no anuncio: características propias da China (xeografía, nación, historia, cultura etc), características relacionadas con política (comunismo) e a forma debía ser rectangular, cunha relación entre lonxitude e anchura do 3:2. A cor principal debía ser o vermello brillante (idea de Zhou Enlai), sendo similar á Bandeira da URSS.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b0/Proposed_PRC_flag_%28Design_8%2C_Guo_Moruo%29.svg/220px-Proposed_PRC_flag_%28Design_8%2C_Guo_Moruo%29.svg.png)
Zeng estaba a traballar en Shanghai no momento no que se publicou o anuncio, quería crear un deseño para expresar o seu entusiasmo patriótico polo novo país. A inspiración para o deseño provén das estrelas brillando no ceo nocturno. Pensou entón nun proverbio chinés "Anhelo das estrelas, anhelo da lúa" (盼星星盼月亮). Máis tarde, deuse conta de que o Partido Comunista Chinés era o salvador do pobo chinés, desde o seu punto de vista, e debía estar representado pola estrela máis grande. A introdución das outras catro máis pequenas veu dun artigo "Sobre a ditadura democrática do pobo", escrito por Mao Zedong no que situou ao pobo chinés como un formado por catro clases sociais. Despois de traballar nos detalles da colocación das estrelas e o seu tamaño, enviou o seu "Cinco estrelas nun campo vermello" (紅地五星旗).
A partir do 20 de agosto, un total de 2992 deseños foron enviados á comisión do pavillón, que incluían tamén as achegas dos membros do propio comité, como é o caso de Guo Moruo e Tan Kah Kee. Do 16 ao 20 de agosto fóronse elixindo os deseños nun hotel de Pequín, dos cales quedaron soamente 38.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9b/Mao_Zedong%27s_proposal_for_the_PRC_flag.svg/220px-Mao_Zedong%27s_proposal_for_the_PRC_flag.svg.png)
Na mañá do 23 de setembro, os representantes discutiron sobre as bandeiras nacionais, pero non se chegou a ningunha conclusión. A algúns non lles gustaba o simbolismo que Zeng achegaba ao catro estrelas máis pequenas, e díxose que non se debería incluír á burguesía. O deseño preferido por moitos, entre eles Mao Zedong, consistía nunha bandeira vermella cunha estrela amarela na esquina superior esquerda e unha franxa horizontal do mesma cor que representaba ao riu Amarelo, en torno ao cal di a lenda que xurdiu a civilización chinesa. Porén, Zhang Zhizhong criticábaa porque, ao seu parecer, a franxa dourada representaba o desgarramento do país, que se atopaba na Guerra Civil China.
Na noite, Peng Guanghan recomendou o deseño de Zeng a Zhou Enlai, e este mostrouse satisfeito con el e pediu unha copia máis grande. Tan Kah Kee e Zhou aconsellaron a Mao que o elixise xa que, ao seu parecer, as características políticas son máis importantes que as características xeográficas da China, polo que non había necesidade de incluír a franxa horizontal que representaba o río Amarelo. Dous días máis tarde, Mao tivo unha reunión na súa oficina acerca da bandeira. Convenceu a todos a adoptar o deseño de Zeng con algunhas lixeiras modificacións. De acordo cos debates no Hotel Beijing, a fouce e o martelo do deseño orixinal de Zeng foron retirados xa que era bastante similar á bandeira da Unión Soviética. O 27 de setembro de 1949, o deseño de Zeng modificado foi elixido por unanimidade na Primeira Sesión Plenaria.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1b/Zeng_Liansong%27s_proposal_for_the_PRC_flag.svg/220px-Zeng_Liansong%27s_proposal_for_the_PRC_flag.svg.png)
O 29 de setembro, a nova bandeira foi publicada no Diario do Pobo para que o deseño puidese ser copiado por outras autoridades locais. A bandeira foi presentada oficialmente na Praza de Tiananmen de Pequín o 1 de outubro de 1949, o mesmo día que se proclamou a fundación da República Popular da China. A primeira bandeira na praza de Tiananmen foi cosida por Zhao Wenrei, unha costureira, quen terminou a tarefa ao redor de únaa da tarde o 30 de setembro. A Zeng foille difícil crer que o seu deseño fose finalmente o escollido, debido á falta do martelo e a fouce na estrela grande.
Outras bandeiras vixentes[editar | editar a fonte]
Hong Kong e Macau[editar | editar a fonte]
Á parte da nacional, outras bandeiras son vixentes na República Popular da China. É o caso da bandeira das Rexións Administrativas Especiais de Hong Kong e Macau, adoptadas en febreiro de 1990 e decembro de 1999 respectivamente. Con todo, debido a unha orde aprobada polo Comité Central do PCCh e a Oficina Xeral da Oficina Xeral do Consello de Estado, as cidades e as provincias xa non están autorizadas a adoptar os seus propios símbolos, polo que Hong Kong e Macau son as únicas excepcións. A utilización precisa das bandeiras réxense polas leis aprobadas polo Congreso Nacional do Pobo.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/84/PRC_and_Hong_Kong_flags.jpg/220px-PRC_and_Hong_Kong_flags.jpg)
Exército Popular de Liberación[editar | editar a fonte]
Catro bandeiras son usadas polas forzas armadas chinesas. O seu deseño é bastante parecido á bandeira nacional, pero o catro estrelas pequenas non están e no seu lugar aparecen os caracteres chineses "??", que significan literalmente 'oito un', pero fan referencia á data na que foi fundado o exército polo Partido Comunista Chinés: 1 de agosto de 1927. A bandeira foi creada, porén, en xuño de 1949.É usada nas cerimonias e desfiles oficiais cunha hasta decorada cunha espiral vermella e amarela acompañada das bandeiras das Forzas Terrestres, Mariñas e Aéreas.
Bandeiras relacionadas co PCCh[editar | editar a fonte]
A bandeira do Partido Comunista Chinés é bastante similar á bandeira da Unión Soviética e a usada antigamente polos bolxeviques. O seu deseño é simple: é totalmente vermella e na esquina superior esquerda aparece o símbolo do partido, unha versión alternativa á común da fouce e o martelo. O deseño foi adoptado en 1996.
A bandeira da Liga da Mocidade Comunista foi adoptada o 4 de maio de 1950 polo Comité Central da liga, despois de ser aprobada polo Comité Central do Partido Comunista da China. O deseño foi supervisado por líderes do Partido, como Mao Zedong e Zhou Enlai. O fondo da bandeira é de cor vermella e o cantón esquerdo está ocupado por unha estrela amarela de cinco puntas inscrita nun círculo tamén amarelo. Este motivo representa aos mozos da China unidos en torno ao Partido Comunista.
A bandeira do Corpo de Mozos Pioneiros mostra unha estrela amarela de cinco puntas xunto a un facho sobre fondo vermello. A estrela representa o liderado do Partido Comunista da China, o facho representa o esplendor do comunismo e o fondo vermello representa o triunfo da revolución.
-
Bandeira do EPL
-
Bandeira das Forzas Terrestres do EPL
-
Bandeira da Armada do EPL
-
Bandeira das Forzas Aéreas do EPL
-
Bandeira do Partido Comunista da China
-
Bandeira do Corpo de Mozos Pioneiros